[...]

Οι γνωστοί «παραθυράκηδες» και ο μηχανισμός κατευθυνόμενης διασποράς «πληροφοριών» από την εποχή της «17 Νοέμβρη» (καλοκαίρι 2002) εμφανίσθηκαν ξανά μέσα στα σπίτια μας.

Το πρόβλημα, όμως, δεν λύνεται με ηθικολογίες και εκσυγχρονιστικούς αφορισμούς.

Είναι απορίας άξιον τo γεγονός πως οι πολιτικοί «παραθυράκηδες», που έσπευσαν «πατείς με πατώ σε» να ζητήσουν τον χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας, είναι οι ίδιοι που «συντονίζονται» συνήθως σε πολλά: Στην υπεράσπιση του Σχεδίου Ανάν, στο ξεπούλημα του Αιγαίου τις κουμπαριές με τον Αττίλα και σε άλλες «αγαθοεργίες» απέναντι στον Ελληνισμό. Σαν να αντιγράφουν από την ίδια «κόλλα»! Οι λύσεις, όμως, που προτείνουν είναι αφελείς και τα επιχειρήματά τους έωλα. Μηρυκάζουν απλώς τα μοντέλα της εσπερίας, προτεσταντικά ή καθολικά, εντελώς ανιστόρητα όμως για την ελληνική πραγματικότητα.

Δεν είναι πανάκεια ο συνταγματικός χωρισμός Εκκλησίας και Κράτους. Η Ελλάδα εξελίχθηκε διαφορετικά από τις δυτικές κοινωνίες που έχουν παράδοση αιώνων αστικοδημοκρατικών θεσμών. Δεν κάνω τώρα αξιολόγηση για το ποιας είναι ο πιο «προοδευτικός» ή ο πιο «καθυστερημένος». Καταγράφω απλώς την πραγματικότητα, γιατί η Ιστορία δεν έχει «εάν». Στην Ελλάδα, από την ύστερη βυζαντινή περίοδο και μετά, και ιδιαίτερα μετά το 1821, λειτούργησε διαφορετικά ο μηχανισμός της κοινωνικής συνοχής: μέσα από την εκκλησιαστική μεταφυσική και τον λαϊκό ορθόδοξο πολιτισμό, συνέχεια της γονιμοποίησης του πανάρχαιου τρόπου του βίου σ' αυτόν τον βράχο της Μεσογείου.

Αυτοί που ταυτίζουν την εκκοσμίκευση με τον εκδημοκρατισμό ξεχνούν ότι οι μεγαλύτεροι φασισμοί, που διέλυσαν την Ευρώπη, ξεκίνησαν από τέτοιες κρατικές δομές. Και πως ο σημερινός παγκόσμιος φασισμός προέρχεται από την πεντηκοστιανή -καθαρά κοσμική- πτέρυγα του Χριστιανισμού.

Άραγε η πατρώα αθηναϊκή δημοκρατία, που συμβουλευόταν τα μαντεία και θυσίαζε στους θεούς πριν από κάθε επίσημη δράση, ήταν περισσότερο θεοκρατία από τo «χωριστό» Βατικανό;

Η μεγαλύτερη διαπλοκή Κεφαλαίου-Κράτους και Εκκλησίας γίνεται εδώ και αιώνες στους κόλπους της Δυτικής Εκκλησίας. Όπου, λόγω του βατικάνειου αυτοδιοίκητου, διακινείται εντελώς ελεύθερα όλο το μαύρο χρήμα..., όπως διακινήθηκαν και οι Ναζί εγκληματίες.
Ξεχνούν ή αγνοούν ότι η καθολική Ευρώπη έστειλε την Εκκλησία στην «ιδιώτευση», γιατί δεν μπόρεσε ποτέ η διασπασμένη φεουδαρχία της να την υποτάξει στο κοινό συμφέρον της πολιτείας.

Αντιθέτως, εμείς από το Βυζάντιο κληρονομήσαμε μια ισχυρή πολιτική Ορθοδοξία και μαζί με εμάς και οι άλλοι ορθόδοξοι λαοί. Και αυτή είναι η συνεκτική μας ιδεολογία.

Είναι τυχαία η επισήμανση στο ‘World Fact Book’ της CIA ότι η ύπαρξη του Σταυρού στην ελληνική σημαία υπάρχει επειδή έτσι συνδέει την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία με το κράτος;...

Η Κύπρος, όπου υφίσταται χωρισμός Εκκλησίας-Κράτους δεν είναι πιο φιλελεύθερη και ανεξίθρησκη από την Αγγλία, όπου η ίδια η Βασίλισσα είναι η κεφαλή της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Στην Αγγλία, φερ' ειπείν, αναγνωρίζεται η πολυγαμία, ο ινδουΐστικός γάμος, αντίθετα με την «κοσμική» Γαλλία.

Η Φινλανδία, που είναι η πιο ελευθεριακή χώρα -αναγνωρίζονται και οι λεσβιακοί γάμοι- έχει επίσημη κρατική θρησκεία και τον Σταυρό στην σημαία, όπως και όλες οι Σκανδιναβικές χώρες. Είναι θεοκρατίες, όπως συνηθίζουν να μας απειλούν οι «παραθυράκηδες»;

Ορθώς, κατά τη γνώμη μου, ο καθηγητής Μαλιγκούδης, που γνωρίζει άριστα την Ιστορία μας, άφησε να εννοηθεί στην ‘Ελευθεροτυπία’ ότι είναι ηλίθιοι, αν όχι επικίνδυνα αφελείς, όσοι μιλάνε για χωρισμό,,,

Φρικιώ μπροστά στη σκέψη του οντολογικού ξεπεσμού και του θρησκευτικού μπάχαλου που θα δημιουργηθεί σε μια ενδεχόμενη κατάργηση του θεσμού της «εθνικής θρησκείας».

Γνωρίζοντας τον ψυχισμό και τον χαρακτήρα των Ελλήνων, δεν είναι δύσκολο να φαντασθεί κανείς τις πολυδιασπάσεις που θα ακολουθήσουν. Και πόσο εύκολα θα βρεθούν οι γνωστοί «καλοθελητές» που θα τις σχεδιάσουν και θα τις χρηματοδοτήσουν. Όμως, πολλές μεταρρυθμίσεις νομικές και θρησκευτικές, που πρέπει να συζητηθούν για να αναγεννηθεί η Εκκλησία και να κατοχυρωθεί η ανεξιθρησκεία, δεν χρειάζονται τον χωρισμό για να γίνουν.
Αντιθέτως, όπως έχουν σήμερα τα ελληνικά πράγματα, ο χωρισμός θα διαιωνίσει την αυταρχική δομή και την ανεξέλεγκτη δεσποτοκρατία. Και θα εξυπηρετήσει μόνο τους Επικυρίαρχους και την παγκοσμιοποίηση και όχι την Ελληνικότητα.