 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Συζητήσεις στον 89,5fmΟ Μητροπολίτης Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος ομιλεί για θέματα βιοηθικής και Διαχριστιανικών σχέσεωνΑΘΗΝΑ 9/11/2006 Τη δική του μαρτυρία για τα άκρως ενδιαφέροντα και επίκαιρα ζητήματα της βιοηθικής, των Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών σχέσεων κ. άλ. παρουσίασε ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, στην εκπομπή «Διορθόδοξα, Διαχριστιανικά και Διαθρησκειακά θέματα» (7/11/2006), του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος, την οποία επιμελείται και παρουσιάζει ο π. Γαβριήλ Παπανικολάου. Αναφορικά με το θέμα της Βιοηθικής σημείωσε: «Δεν είναι ένα θέμα που μια τοπική Εκκλησία μόνο θα το αντιμετωπίσει ανεξάρτητα από τις άλλες, ούτε, πολύ περισσότερο, ένας πνευματικός εντελώς απομονωμένος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορούν και οι τοπικές Εκκλησίες να κάνουν αυτό το οποίο και εμείς ασφαλώς κάνουμε αυτή τη στιγμή, συμπαριστάμενοι στο ποίμνιό μας. Νομίζω ότι η Εκκλησία της Ελλάδος έχει κάνει μια πάρα πολύ σημαντική εργασία προς αυτή την κατεύθυνση και κυρίως στο φρόνημα του προβληματισμού έχει δουλέψει πολύ μεθοδικά και πολύ συστηματικά, έχει παραγάγει κάτι απτό, δηλ. επίσημα κείμενα με συγκεκριμένες τοποθετήσεις, οι οποίες βασικώς αποτελούν προτάσεις- προσανατολισμούς στον προβληματισμό, αρχικό και όχι τελικό λόγο. Αυτά τα κείμενα τα έχει διαμοιράσει και στις άλλες Εκκλησίες για να γίνει ένας Διορθόδοξος διάλογος. Το ενδιαφέρον είναι ότι και με τις Διαχριστιανικές επαφές που έχουμε, βλέπουμε πόσο μπροστά βρίσκεται η Εκκλησία της Ελλάδος στην όλη επεξεργασία και γι’ αυτό φθάσαμε στο σημείο να ζητούν τη συνεργασία με πολύ ευνοϊκούς για εμάς όρους και με έναν ιδιαίτερο σεβασμό και εκπρόσωποι των Προτεσταντικών ομολογιών και των Ρωμαιοκαθολικών. Υπάρχει η ακαδημία επιστημών του Βατικανού, η οποία ασχολείται με τέτοια θέματα. Εμείς έχουμε έναν όρο συγκρίσεως, να δούμε πως εμείς προχωρούμε επί τη βάσει του τρόπου με τον οποίο προβληματίζονται και οι Ρωμαιοκαθολικοί σε κάθε θέμα δικό μας που εμείς αναλαμβάνουμε να επεξεργαστούμε, όπως είναι τα θέματα των αναπαραγωγικών τεχνολογιών, της ευθανασίας, της γενετικής μηχανικής, των μεταμοσχεύσεων. Αφού επεξεργαστούμε το θέμα επιστημονικά, προσπαθούμε να δούμε και πώς το βλέπουν οι άλλες Εκκλησίες, κάνουμε μία Διαθρησκειακή και Διεκκλησιαστική προσέγγιση. Κοιτούμε ακόμα και τις απόψεις των Μουσουλμάνων, των Βουδιστών, προβάλλουμε το όλο θέμα στην δική τους παράδοση την Θρησκευτική και την όποια Θεολογική. Αυτό είναι, νομίζω, μια ένδειξη του γενικότερου ενδιαφέροντος, για να απαντήσω στο ερώτημά σας, ότι έχουν ένα παγκόσμιο χαρακτήρα αυτά τα προβλήματα είναι εντελώς καινοφανή, προκαλούν ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης ψυχής και ζωής και απαιτούν αυτή την επικοινωνία. Εμείς έχουμε προχωρήσει αρκετά στην κατανόηση τέτοιων θεμάτων από την προσέγγιση και άλλων Θρησκειών, οι οποίες, με τον δικό τους τρόπο, προβληματίζονται πάνω σε αυτά. Έχω την εντύπωση, λοιπόν, ότι τα θέματα της βιοηθικής ασφαλώς αποτελούν ένα πολύ ισχυρό παράγοντα συνεργασιών των Θρησκειών και ταυτόχρονα για εμάς έναν πολύ ικανοποιητικό και αξιόλογο φορέα προσφοράς της μαρτυρίας της Ορθοδόξου ανθρωπολογίας, όπως, επίσης και αφορμή να κατανοήσουμε καλύτερα το μυστήριο του ανθρώπου μέσα από την πρόκληση η οποία δημιουργείται στην εποχή μας». Για το ζήτημα των Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών διαλόγων, ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας τόνισε: «Νομίζω ότι η Επιτροπή (Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων) προσπαθεί να δημιουργήσει γέφυρες υγιούς επικοινωνίας και μεταξύ των Ορθοδόξων, που πρέπει να γνωριστούμε και μεταξύ των Χριστιανών, που διψάνε για τον δικό μας Λόγο και την δική μας Μαρτυρία. Είναι πολύ σημαντικό να τα δούμε, αυτά είναι γράμματα μιας αλφαβήτου επικοινωνίας, ένα γράμμα είναι η Βιοηθική, άλλο είναι τα θέματα του περιβάλλοντος, άλλο μπορεί να είναι τα θέματα των μεταναστών, των φτωχών λαών, των μηχανισμών και διαδικασιών ανάπτυξης κ.ο.κ…» «… Η διάθεση, όχι η πολιτική διάθεση των εκπροσώπων των άλλων Θρησκειών, αλλά του ίδιου του λαού, συχνά είναι διάθεση δίψας και προσδοκίας για κάποιον άλλου είδους λόγο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει τον άλλο Λόγο και αυτό τον άλλο Λόγο μπορεί να τον προσφέρει με ποικίλους και απεριόριστους τρόπους…. είναι πολύ περισσότερο ένοχο το να απαγορεύσουμε εμείς τον διάλογο με τους συνανθρώπους μας στον οποίο θα μπορούσαμε να καταθέσουμε τον θησαυρό της δικής μας Πίστεως, Θεολογίας, παραδόσεως και ζωής. Αυτά είναι βιωμένα πράγματα τα οποία μπορούμε να τα πούμε… … εγώ βλέπω αυτή την επικοινωνία μας ως μια δυνατότητα μαρτυρίας, όχι του ανθρώπου που έχει υπεροχικό αίσθημα, ότι «εγώ είμαι Ορθόδοξος και θα σας τα πω και εσείς άσχετοι», αλλά αυτού που ταπεινά φέρει το μήνυμα της αληθείας στο σύγχρονο κόσμο. Ας το κάνει όπως μπορέσει. Οι άνθρωποι είναι δεκτικοί, δεν πατάς ένα κουμπί και την άλλη ημέρα γίνεσαι Ορθόδοξος, αλλά ακούνε, υπάρχει μία σύγχυση. Το γεγονός δηλ. του διχασμού του Χριστιανικού Σώματος για χίλια χρόνια και πλέον δεν είναι δυνατόν να μην έχει αποτελέσματα, το αποτέλεσμα είναι οι δυσκολίες στην επικοινωνία. Ο άλλος προσανατολισμός, η μη κατανόηση του ενός από τον άλλο. Εμείς θα δώσουμε την μαρτυρία μας έτσι, είναι οφειλή μας στη σύγχρονη εποχή. Αυτή είναι μια υπογράμμιση του οικουμενικού χαρακτήρα και προγράμματος της Εκκλησίας, της Ιεραποστολικότητας της Εκκλησίας, αρκεί να γίνεται με αυτή τη συνείδηση…» Εκ του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος |
||
Η κατασκευή της ιστοσελίδος έγινε από τον Κλάδο Διαδικτύου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναπαραγωγή του περιεχομένου χωρίς την γραπτή έγκριση του Οργανισμού.
Copyright(c) 2004
WebDesign by TemplatesBox